Ads Here:

Sunday, March 25, 2012

OatMeal Therapy

ito nga pala ang pang dinner ko:


Ngayon, gusto ko sa inyong i share ang Alamat ng Oatmeal at isipin nalang nating ako ang bida sa isturya.
               Isang napakagandang babae’ng Fairy: (height: 5’7” with vital stats 34” 25” 35”), ang kasalukuyang naglalakad sa isang harding puno ng mga pagkain. Kasama ang mga kaibigang fairy na hindi masyadong kagandahan, naglibot sila sa hardin. Subalit, dahil sa sobrang ganda ng Fairy’ng ito, nakuha nya ang attention ng ibang lalaking fairy na namumuno sa Hardin ng Pagkain. Kaya hindi maitago ng ibang fairies ang inggit sa mga mata. Nang kalaunan, habang namamasyal sa hardin ng mga pagkain., biglang may isang utusan ng hardin ang  lumapit sa napakagandang Fairy na subukan ang iba’t ibang pagkain sa hardin ng kanilang palasyo. Ngunit, marahil ay lumaki sa isang mayamang pamilya ng mga Fairy ang magandang Fairy, hindi ito pumayag na subukan ang naturang mga pagkain, at baka gamitin ito ng mga kalaban upang nakawin ang kanyang likas na kagandahan sa pamamagitang ng paglagay ng lason sa pagkain, kaya ayun kasama ang mga hindi magagandang Fairy, nagpatuloy sila sa paglalakad hanggang maabot nila ang pusod ng hardin. Dahil sa sobrang naniniguro ang napakagandang Fairy sa mga pagkaing nasa hardin, at talagang binabasa pa nito ang mga labels sa likod ng mga pagkain upang masigurado nila na ligtas nga ang mga pagkain. Sa isang sulok sa pusod ng hardin, isang tagapagbantay ng hardin ang sumubok na muling lumapit sa napakagandang Fairy, at tauspusong iniabot ang isang uri ng pagkain, at sinabayan pa nang pamumutawi nang ngiti sa mga labi nito, at naramdaman agad ng napakagandang fairy na bukal sa kalooban ang pag-aalok. Naramdaman din nya ang kadalisayan ng puso ng tagapagbantay, at nakuha nya  agad ang tiwala ng naturang magandang fairy na subukan ang pagkain.  At dahil nararamdaman na ang gutom ng fairy, kumuha ito ng isang pagkain at isinilid sa kanyang mahiwagang buslo na napaliligiran pa ng mga mahiwagang bato.  At dahil mag-gagabi na nang mga oras na yun at baka hinahanap na sila nang Amang Hari at Inang Reyna ng napakagandang fairy, umuwi na ito na sakay nang isang karwaheng tangan tangan ng mga kabayong may pakpak. Pagdating ng napakagandang fairy sa kastilyo, agad itong pumasok sa kanyang silid at doon na lamang binuksan ang kanyang dalang pakain, subalit nung mabuksan na ng Fairy ang naturang pagkain, isa pang lalagyan  ang kanyang napunang nakabalot dito. Agad na inubus nang Fairy ang kanyang lakas upang maalis lamang ang pagkakabalot nito, subalit hindi ito umubra. Napaluha na lamang ang Fairy at napaupo sa may pintuan ng silid, habang hinihimas himas nito ang pambalot, subalit nang kalaunay may umagaw ng kanyang attention. Isang napakaliit na nilalang na kawangis nang isang maliit na ibon.  Hindi agad kumibo ang Fairy sa nakitang milagro, bagkus ito’y dahan dahang umatras palayo at nagwika: “Sino ka? At anu ka?.” Pagkanaka-nakay, sumagot ang nilalang: “Ako ang iyong Konsensya,” “Huh? Commercial ba ito ng SafeGuard? At anu ang ibig ipakahulugan ng iyong naturan?” sagot nang walang magawa pero napakagandang Fairy. “Ako  si Me-Al ang prinsesa na tagapagbantay ng mga pagkain,” nabangit ng ibon. “At anu ang iyong pakay sa akin?” bulalas ng Fairy. “Ang nais ko lamang ay bantayan ang iyong kalusugan laban sa mapaminsalang sumpa ng mga taga Cholesterolandia” sagot nito. “At sino ang nagpadala sayo upang ako ay ilayo sa sumpang yun? Naitanong ng napakagandang Fairy. “Ang iyong Amang Hari ang nagpasyang sundan kita at protektahan laban sa kanila” naisagot nang ibon. “Ngunit, hindi iyon maaari, lubos naman akong nag-iingat sa aking katawan” nasambit ng Fairy. At marahil, dahil sa kapaguran ng napakagandang Fairy, nakatulog ito sa kanyang napakakapal ng higaan.
                Kinaumagahan, ipinatawag na nang Amang Hari ang Fairy sa kanyang silid upang kumain ng agahan. “Anak gorabels ditey sa hapag, lafang na tayiche,” nasabi nang Amang Hari. At agad namang nagmadaling lumapit at naupo sa hapag kainan ang Fairy. Nagmasid masid muna ang Fairy sa mesa upang Makita ang mga pagkain. At lubos siyang nasiyahan sa nakita, may lechon paksiw garnished with pineapple chunks, mayroon ding kaning itim na galing sa planeta nang Aurora at syempre hindi rin mawawala ang Soda na mula pa sa ibang mundo. Ngunit nabigla ang Fairy, agad na iniabot nang utusan ang isang platong pagkaing kanyang dala mula pa sa pusod ng Hardin. Subalit nung matikman ito ng Fairy, umayaw agad ito sa lasa. “Pilitin mong kainin anak,” wika ang Amang Hari.  “Aking Ama, ipagpaumanhin po ninyo, subalit sadyang hindi kalugod-lugod ang lasa ng pagkain iyon,” sagot naman ng napakagandang Fairy. “Hindi maaari, yan lang ang pagkaing mayaman sa Fibers na makakatulong sayo upang mapababa ang Cholesterol mo sa katawan at malabanan ang Hypertension anak” nagmamalaking wida ng Ama. At marahil sa pamimilit nang Amang Hari, nakumbinsing kainin ito ng Fairy araw-araw at maging gabi-gabi. At simula noon, napanatili ng Fairy ang likas na Kagandahan na pilit kinaiingitan ng hindi masyadong magagandang mga kaibigan nito
                At nawa po ay nagsilbing aral po ito sa ating pag diet.